محمد اسماعیلی متین (۴ شهریور ۱۳۱۳، تهران) نوازنده تنبک است.
او در سال ۱۳۳۰ توسط دایی های خویش مرتضی و مصطفی گرگین زاده به استاد حسین تهرانی معرفی شد.در سال ۱۳۳۷ در گروههای موسیقی وزارت فرهنگ و هنر مشغول به کار شد و در ارکسترهای موسیقی ملی و گروه تنبک شروع به همکاری کرد وبعد از ۵ سال برای اجرای برنامه های موسیقی ملی و هر چه بیشتر شناساندن آن به کشورهای آفریقایی ، آسیایی ، اروپایی و آمریکایی مسافرت کرد و برنامه هایی اجرا نمود. از سال ۱۳۴۳ در هنرستان موسیقی ملی مشغول تدریس شد و در سال ۱۳۴۵ سرپرستی گروه تنبک وزارت فرهنگ و هنر آن زمان را عهده دار شد. در سال ۱۳۴۳ به سمت هنرآموز تنبک در هنرستان موسیقی ملی به جانشینی استاد خود آموزش تنبک را عهدهدار شد.
شیوه نوازندگی محمد اسماعیلی شیوه استاد حسین تهرانی است. محمد اسماعیلی از امکانات تمبک مانند چوب، گرفتهای تمبک استفاده کامل میکند و نوازندگی وی بسیار تکنیکی است. قابلیت نوازندگی محمد اسماعیلی چه در تکنوازی و چه در همراهی با ارکستر مثالزدنی است. دونوازیهای (سوال وجواب) وی با سنتور استاد فرامرز پایور ماندگار است.
در دهه ۱۳۶۰ به سرپرستی فرامرز پایور (سنتور) و همراهی جلیل شهناز (تار)، علی اصغر بهاری (کمانچه) و محمد موسوی (نی)، گروه اساتید را تشکیل داد و با این گروه، مسافرتهای متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت. وی دارای مدرک درجه یک هنری، معادل دکترا است. وی حدود ۱۵ قطعه فانتزی روی ریتمهای ایرانی تنظیم کرده که معروفترین آنها قطعه ای به نام رونماست.