آندره پروین André Previn (با نام اصلی Andreas Ludwig Priwin) (زاده ۱۹۲۹ در برلین، آلمان) پیانیست، رهبر ارکستر و آهنگساز
آندره پروین برنده جوایز اسکار و گرمی برای نوازندگی پیانو، رهبری و همچنین آهنگسازی ست. اولین درخشش او در زمینه موسیقی فیلم در هالیوود برای تنظیم و آهنگسازی در سال ۱۹۴۸ است.
زندگی‌نامه
آندره پروین در یک خانواده یهودی در برلین متولد شد. او با خانواده اش در سال ۱۹۳۹ از ترس آلمان نازی به ایالات متحده مهاجرت کرد. او در سال ۱۹۴۳ شهروند رسمی ایالات متحده شد و در لوس آنجلس بزرگ شد. در تابستان سال ۱۹۴۶ از “دبیرستان بورلی هیلز” فارغ‌التحصیل شد و به همره شرلی (نوازنده فلوت) دوئت نواخت. پروین پیانو نواخت و شرلی را آکومپانیمان کرد. به صورت اتفاقی هر دو در ۲۱ سالگی برنده جایزه اسکار برای موسیقی فیلم‌های مختلف در یک سبک موسیقی شدند. پروین در سال ۱۹۶۷ رئیس ارکستر سمفونیک هوستون شد و در سال ۱۹۶۸ رهبری ارکستر سمفونیک لندن را به عهده گرفت و تا سال ۱۹۷۹ این منسب را حفظ کرد. در طول ریاست در ارکستر سمفونیک لندن چندین بار در برنامه موسیقی (موسیقی شب ِ آندره پروین) همراه با این ارکستر ظاهر شد. از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۴ ریاست ارکستر سمفونیک پیتزبورگ را به عهده گرفت و با این ارکستر در برنامه تلویزیونی (پروین و پیتزبرگ) شرکت کرد. وی همچنین رهبری عمده ارکستر فیلارمونیک لندن را به عهده داشت.
در ۱۹۸۴ وی رئیس فیلارمونیک لوس آنجلس شد و در ۱۹۸۵ موقیعت رسمی تری پیدا کرد. زمانی که پروین موسیقی رضایت بخشی با ارکسترش داشت دیگر رهبرها شامل کورت ساندرینگ، سیمون راتل و اسا پکا سالونن موقیعت بهتری در گیشه داشتند.
آندره پروین اکتبر ۱۹۷۳
اغلب آثار ضبط شده پروین شامل ۳ باله اثر چایکوفسکی (دریاچه قو، زیبای خفته و فندق‌شکن) و همچنین کل سمفونی‌های رالف وان ویلیامز با ارکستر سمفونیک لندن بود و با ارکستر فیلارمونیک لوس آنجلس آثار “سرگئی پروکفیف” (شامل سمفونی ۱ و ۵ و همچنین الکساندر نوسکی و سمفونی کنسرتو ارکستر و ویلون سل به همراهی سولیست ویلون سل به نام هانریش شیف) سمفونی‌های دوژاک و همعصرانش به نام ویلیام کرافت، جان هاربیسون و هارولد شاپرو بود.
پروین آهنگسازی موسیقی فیلم انجام می‌داد و البته در انواع دیگر موسیقی شامل کنسرتو ویلون سل و همچنین کنسرتو برای گیتار نوشت. او همچنین در جایگاه آهنگساز فیلم بسیار خوش درخشید که آثار مشهر وی شامل “بانوی زیبای من” , Kismet, Porgy and Bess, Paint Your Wagon که اغلب کارهایش برنده جوایز اسکار شد. وی چندین موسیقی فیلمش را با همکاری همسر دومش به نام “دوری پروین” انجام داد.
او در میانه سال ۱۹۵۰ به عنوان پیانیست جز در جای مختلف کنسرت بر‌گزار کرد و در این سال به ضبط موسیقی معاصر پرداخت. او با شلی مِن[۱]، لروی وینه گار[۲]، بنی کارتر و … همکاری داشت. او آلبومی با “مِن و وینه گار” به نام “بانوی زیبای من” ضبط کرد که جزو پر پروش ترین آلبوم‌های چندین سال پیاپی بود. آندره پروین دو آلبوم با “داینا شور” به عنوان تنظیم کننده، رهبر و آکومپانیمنت همکاری داشت و در برنامه “داینا شور چِوی شو”[۳] در سال ۱۹۶۰ چندین بار ظاهر شد. او با جولی اندروز برای موسیقی کریسمس در سال ۱۹۶۶ همکاری داشت. و بر گوش‌های کمیاب آندروز توجه کرد. و آلبومی پخش کردند که چندین سال جزو صفحات پر فروش بود که امروزه در سی دی‌ها موجود می‌باشد.
در سال‌های بعد بر روی آهنگسازی موسیقی کلاسیک متمرکز شد. او با تام استوپارد بر روی موسیقی “همهٔ پسران خوب قابل توجه‌اند” [۴] که اولین بار در سال ۱۹۷۷ با ارکستر سمفونیک لندن به رهبری پروین اجرا شد. اولین اپرای پروین به نام “اتوبوسی به نام هوس”[۵] که اولین بار در سال در ۱۹۹۸ اپرای سان فرانسیسکو اجرا شد. و دیگر کارهای بیشمار وی شامل کارهای آوازی، ارکستر مجلسی و سمفونیک است. و گهگاه با شرکت Telarc موسیقی جز ضبط می‌کرد.
زندگی شخصی
آندره پِروین در طول زندگیش پنج بار ازدواج کرد. سه ازدواج اولیه او با بتی بنت[۶]، دوری لانگن[۷]، میا فارو بود که خود را در چشم عموم حفظ کرد. ازدواج چهارم وی (هدر اسندون[۸] در سال ۱۹۸۲) که در سال ۲۰۰۲ پایان یافت. سپس با ویلونیست مشهور آلمانی به نام آنه-سوفی موتر ازدواج کررد که یک کنسرتو ویلون به وی تقدیم کرد. آنها در سال ۲۰۰۶ از هم جداشدند.
پروین یک سری خاطرات قدیمی اش را در هالیوود در کتاب “No minor chords” نوشت که در سال ۱۹۹۱ چاپ شد.
جوایز
پروین در سال ۱۹۹۸ به خاطر همکاریش با موسیقی کلاسیک و اپرا در آمریکا از طرف افتخارات مرکز کندی[۹] مورد تقدیر قرار گرفت. در سال ۱۹۹۶ از امپراتوری بریتانیا، شوالیه افتخاری گرفت. و نظر به این که او تابع امپراتوری بریتانیا نبود ملقب به سِر آندره پروین نشد. در سال ۲۰۰۵ پروین جایزه نقدی گلین گلد را به علت مفقیت‌های بی شمارش کسب کرد. شو تلویزیونی وی به نام پروین و پیتزبورگ سه بار نامزد جوایز امی شد.
جوایز اسکار
پروین ۱۳ بار نامزد بهترین‌های آکادمی شد. که ۴ جایزه آن را در یافت کرد.
جوایز گرمی
- Best Instrumental Soloist
- ۲۰۰۵ Previn: Violin Concerto; برنستاین: Serenade for Solo Violin, Strings, Harp and Percussion
- Best Classical Crossover Album
- ۲۰۰۳ Korngold: The Sea Hawk, Captain Blood with the London Symphony Orchestra
- Best Chamber Music Performance
- ۱۹۹۹ American Scenes: Copland, Previn, Barber, Gershwin
- Best Choral Performance
- ۱۹۷۴ William Walton: Belshazzar’s Feast with the London Symphony Orchestra & Chorus
- ۱۹۷۷ Rachmaninoff: The Bells with the London Symphony Orchestra & Chorus
- Best Performance by an Orchestra
۱۹۶۰ Like Young with the David Rose Orchestra
- Best Sound Track Album
- ۱۹۵۹ Gigi
- ۱۹۶۰ Porgy and Bess
- Best Jazz Performance – Soloist or Small Group
- ۱۹۶۱ West Side Story
- ۱۹۶۲ Previn Plays Harold Arlen
فیلمشناسی
- روز بد در بلک راک (۱۹۴۵)
- سه حرف کوچک (۱۹۵۰) [۱۰] نامزد جایزه اسکار
- کیت مرا ببوس (۱۹۵۳) [۱۱] نامزد جایزه اسکار
- همواره در هوای خوش (۱۹۵۵) [۱۲] نامزد جایزه اسکار
- ژی ژی (۱۹۵۸) [۱۳] برنده جایزه اسکار
- پورگی و بس (۱۹۵۹) [۱۴] برنده جایزه اسکار
- المرگنتری (۱۹۶۰)[۱۵] نامزد جایزه اسکار
- زنگ‌ها می‌زنند (۱۹۶۰)[۱۶] نامزد جایزه اسکار
- ایرما خوشگله (۱۹۶۳)[۱۷] برنده جایزه اسکار
- بانوی زیبای من (۱۹۶۳)[۱۸] برنده جایزه اسکار
- میلی خیلی مدرن (۱۹۶۷)[۱۹] نامزد جایزه اسکار
- عیسی مسیح سوپراستار (۱۹۷۳) نامزد جایزه اسکار
پانویس
- Shelly Manne
- Leroy Vinnegar
- The Dinah Shore Chevy Show
- Every good boy deserves favour
- A streetcar named desire
- Betty Bennett
- Dory Langan
- Heather Sneddon
- Kennedy Center Honors
- Three Little Words
- Kiss Me Kate
- It’s Always Fair Weather
- Gigi
- Porgy and bess
- Elmer Gantry
- Bells Are Ringing
- Irma la Douce
- My Fair Lady
- Thoroughly Modern Millie
