آشنایی با بزرگان موسیقی
باربَد (نامهای دیگر: فهلود/ذ، بهلبد/ذ، فهلود/ذ، فهرود/ذ، بهربد/ذ، باربد/ذ در منابع عربی و برباد/ذ در منابع فارسی، و همچنین فهربد و فهلبذ* و پهلبذ) نامورترین موسیقیدان، شاعر، بربت نواز و خواننده دوران ساسانی در زمان پادشاهی خسرو پرویز است. زندگی درباره زندگی این هنرمند اطلاعات اندک و افسانه آمیزی در کتابهای فارسی و عربی آمده است. منابع کهنتر او را اهل مرو دانستهاند ولی منابع تازهتر زادگاه او را جهرم یاد کردهاندهمچنین مسعودی از گفته ابن خردادبه او را اهل ری نام برده است. فارابی در کتاب موسیقی کبیر، از فهلیذ یاد میکند که در زمان خسرو پرویز، پسر هرمز پادشاه فارس بوده است. ابن خردادبه درباره باربد مینویسد: او از مردم ری بود و با سخنانی موزون به همراه بربط، برای خسرو آهنگهایی ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر
علی تجویدی (زاده ۱۵ آبان ۱۲۹۸ - درگذشته ۲۴ اسفند ۱۳۸۴) نوازنده ویولن و سهتار، آهنگساز، پژوهشگر و مؤلف ایرانی بود. زندگینامه علی تجویدی در سال ۱۲۹۸ در تهران زاده شد. آموختن موسیقی را از کودکی نزد پدرش هادیخان تجویدی که در نقاشی از شاگردان طراز اول کمالالملک و در موسیقی از شاگردان مستعد درویش خان بود آغازکرد. پس از مدتی نزد ظهیرالدینی به فراگیری فلوت پرداخت. از ۱۶ سالگی نزد حسین یاحقی به آموزش ویولن پرداخت و پس از دو سال به محضر درس ابوالحسن صبا راه یافت و به مدت هشت سال در مکتب او به فراگیری ویلن و سهتار پرداخت. در ضمن مدتی نیز در کلاس درس چند نوازنده ویولن کلاسیک با شیوه نوازندگی غربی آشنایی یافت. پس از ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر
امینالله رشیدی [زادهٔ اردیبهشت ۱۳۰۴ در روستای (اکنون شهر) راوند کاشان] خواننده و آهنگساز ایرانی است. وی مدتی ریاست رادیو تبریز را نیز بر عهده داشته است. آهنگسازی و خوانندگی رشیدی در رادیو تهران از سال ۱۳۲۷ خورشیدی آغاز و تا پایان سال ۱۳۴۴ به طور پیوسته ادامه داشته و در این مدت بیش از ۱۲۰ آهنگ ساخته است. امینالله رشیدی در طلوع یکی از روزهای اردیبهشتماه ۱۳۰۴ خورشیدی در روستای راوند کاشان از پدری کشاورز و مادری شاعرزاده (دختر ادیب بیضائی کاشانی) و شاعرمنش متولد شد. در چهارماهگی او را به کاشان آوردند و تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در آن جا به پایان رساند. بلافاصله پس از پایان تحصیل در یکی از دفاتر اسناد رسمی کاشان مشغول به کار شد ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر
امینالله آندره حسین (زادهٔ ۳۰ خرداد ۱۲۸۵ خورشیدی در سمرقند - درگذشتهٔ ۱۸ مرداد ۱۳۶۲ خورشیدی در پاریس). آهنگساز ایرانیتبار ساکن فرانسه بود. وی پدر کارگردان معروف فرانسوی، روبر حسین است. «امینالله» فرزند یک خانوادهٔ ایرانی بود که به علت شرایط نابسامان سیاسی و اجتماعی آن روز ایران، به شهر «عشقآباد» که یکی از شهرهای ترکستان بود، کوچ کردند. او در همان شهر، زاده شد. زبان مادری «امین الله حسین» فارسی بود. اما تهلهجهٔ آذری نیز داشت. امینالله آندره حسین به سال ۱۹۰۵ در عشقآباد متولد شد، در خانوادهای بازرگان و متعین که از «امیری» به «حسین» تغییر نام داده بود و اصل ایرانی داشت. نخستین کسی که گوش امینالله را به موسیقی سپرد مادرش بود، که با صفحههای گرامافون از استادان آواز ...
✔️ ادامه مطلب...
1 نفر 0 نفر
اکبر گلپایگانی(۱۰ بهمن ۱۳۱۲ تهران) معروف به گُلپا از خوانندگان موسیقی سنتی و پاپ ایرانی است. اکبر گلپایگانی در ۱۰ بهمن ۱۳۱۲ در محله تکیه زرگرهای تهران به دنیا آمد. خانواده وی هنرمند بودند به طوری که برادر ایشان استاد حسن گلپایگانی یکی از نوابغ موسیقی ایران محسوب میشوند و مجموعه گوشههای موسیقی ایرانی که با صدای ایشان ضبط شدهاست یکی از کاملترین مجموعههای گوشههای اصیل ایرانی میباشد و تدریس آواز ایشان از سال ۱۳۴۸ در آموزشگاه برادران معارفی (از نوازندگان آثار قمر الملوک) آغاز شد. همسر وی گلرخ گرایلی نام دارد و دو فرزند دختر وی ساقی و ساغر نام دارند. یکی از برادران گلپا بنام محمد (برادر ناتنی و از پدر یکی و از مادر جدا) در سالهای پس ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر
حسن کامکار، با نام اولیه حسن سوری، در اول فروردین سال ۱۳۰۲ در سنندج به دنیا آمد. از اوان کودکی به موسیقی علاقه داشت. او اولین بار با خرید «سهتار» از نوازندهای نابینا به نام «علیخان» و نواختن آن، به دنیای موسیقی گام نهاد. در دوازده سالگی در مدرسه ی «موزیک نظام» استخدام شد. حسن کامکار در سن ۱۷ سالگی با سازهای سنتی و بهویژه ویولون آشنا شد و چون در ارتش سلفژ را فرا گرفته بود، این ساز را بدون استاد و با استفاده از نتها و ردیفهای چاپ شده از ابوالحسن صبا تمرین کرد. او تمام سازهای ایرانی از قبیل سنتور، تار، سهتار و کمانچه را بدون استاد فرا گرفت و نیز میتوانست به راحتی این سازها را کوک ...
✔️ ادامه مطلب...
1 نفر 0 نفر
احمد عبادی (۱۲۸۵ - ۱۷ اسفند ۱۳۷۱ تهران) از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده سهتار و فرزند میرزا عبدالله فراهانی بود. احمد عبادی مدتها در وزارت پیشه و هنر به تدریس و تحقیق در موسیقی ایرانی و سه تار پرداخت و در جهت معرفی موسیقی ملی ایران کنسرتهای متعددی در داخل و خارج از کشور از جمله فرانسه، ایتالیا، آلمان و اتریش داشت که مورد استقبال هنردوستان واقع شدهاست. عبادی در نواختن سهتار دارای سبک و شیوهای مخصوص به خود بود که کمتر کسی توانسته از عهده تقلید آن بر آید. عدهای سبک خاص ساز زدن او را مربوط به امکانات و وسایل صدا برداری زمان وی میدانند. مضرابهای تک سیم و دومضرابها از مشخصههای بارز سبک وی هستند. از کارهایی که او ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر
در دوران دبیرستان به فراگیری ویولن نزد حشمت سنجری پرداخت و تئوری موسیقی را نزد حسین ناصحی فراگرفت. پس از چندی به عنوان نوارندهی ویولن به ارکستر سمفونیک تهران راه یافت و در دورهی رهبری سنجری و هایمو تویبر در ارکستر حضور داشت. در سال ۴۳ بعد از اتمام تحصیلات دانشگاهی در رشتهی زبان و ادبیات انگلیسی در دانشسرای عالی، با اخذ بورسیه راهی اتریش شد و در آکادمی موسیقی وین نزد اساتیدی چون: توماس کریستین داوید، آلفرد اوهل، هانس یلینک به تحصیل آهنگسازی پرداخت. بعد از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و به عنوان آهنگساز تالار رودکی و استاد موسیقی دانشگاه تهران به کار مشغول شد. از آثار او در این دوره میتوان به: "اپرای جشن دهقان"، "اپرای دلاور ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر