بایگانی برچسب ها: سهراب پورناظری

سهراب پورناظری فرزند یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان بعد از انقلاب (کیخسرو پورناظری) است؛ اما وقتی -نه حتی چندان کارشناسانه- به آثاری که در این سال‌ها خلق کرده می‌نگریم، به وضوح می‌بینیم که او هیچ نخواست تا زیر سایه‌ی پدری پنهان شود که خود، روزگاری نوآوری‌های بسیار در موسیقی ایران انجام داد. «سهراب» که از 9 سالگی فعالیت خود را در موسیقی آغاز کرده، از همان ابتدا راهی رفت که نشان می‌دهد «جنون» و «شوریدگی» بخشی جدایی‌ناپذیر از آن است. می‌گوییم «جنون» نه به خاطر سازبندی‌های عجیب و غریب در آثارش -که خود در این مصاحبه به تفضیل درباره‌ی آنها سخن گفته- و نه به خاطر جریانی که در موسیقی شکل داده؛ «جنون» به خاطر نمایش عریان اندیشه‌اش که اما و اگر ...

✔️ ادامه مطلب...

«می‌گویی بازگردیم با هم به امن و ایمنِ خانه‌ام؟ به جهان پهلوان بودنم؟ نه! عشق که می‌آید ، دیگر هیچ جایی امن و ایمن نیست.» اینها را «زال» می‌گوید به رودابه. در نمایش‌نامه‌ای که «نغمه ثمینی» نوشته است؛ اما می‌دانید بگذارید همین جمله‌ی زال به رودابه را بگذاریم سنگ‌بنایِ نمایشی که این روزها روی صحنه است. دلیل؟‌ خیلی ساده است. «همایون شجریان» و «سهراب پورناظری» در این سال‌ها چند آلبوم منتشر کرده‌اند: «آرایش غلیظ و خداوندان اسرار و رگ خواب» همه‌شان هم با استقبالِ زیادی مواجه شده‌اند. همه‌شان هیت شدند و آلبوم‌هایشان توانسته تحرکی به جانِ بی‌جانِ نشر موسیقی دهد؛ کنسرت اما برگزار نکردند؛ از همان پروژه‌ی «چرا رفتی» که هنوز هم رکوردارِ فروشِ بلیت‌های کنسرت است تا همین حالا. راه می‌توانست ...

✔️ ادامه مطلب...

«آقازاده‌های موسیقی» واژه‌ای است که گاه‌وبی‌گاه -به‌خصوص زمانی که قرار است نقدی به یکی از فعالیت‌های فرزندان اساتید و چهره‌های سرشناس موسیقی انجام شود- به کار برده می‌شود. اما «آقازاده» کیست؟ فرهنگ فارسی «معین» و «دهخدا»، آقازاده را به عنوان «فرزند مردی بزرگ» دانسته و «آقازادگی» را به معنای مقام و مرتبت آقازاده. این کلمه البته در فرهنگ عامیانه نیز به کار می‌رود و مردمان در تعارفات مرسوم‌شان، از تعبیر «آقازاده» برای یاد کردن از فرزند ذکور استفاده می‌کنند. اما «آقازاده‌های موسیقی» چه کسانی هستند و دستاوردشان برای موسیقی ایران چه بوده است؟‌ آیا فرزندان اساتید موسیقی ایران، همان راه پدران خود را رفته و در همان سبک و سیاق، فعالیت‌های موسیقی‌شان را انجام داده‌اند یا راهی متفاوت برای خود برگزیده‌اند؟ ...

✔️ ادامه مطلب...

این روزها کنسرت «چرا رفتی» با آواز «همایون شجریان»، آهنگسازی «تهمورس پورناظری» و تک‌نوازی «سهراب پورناظری» در حالی در اروپا در حال برگزاری است که کنسرتِ شب گذشته‌ی این گروه در هامبورگ، به دلیل فراهم نشدن امکانات فنی از سوی برنامه‌گذار لغو شد و البته برنامه‌های بعدی گروه در شهرهای استکهلم، گوتنبرگ و لندن انجام خواهد شد. این کنسرت‌ها که با حضور نوازندگانی چون حسین رضایی‌نیا، مهیار طریحی، آیین مشکاتیان، استفنی بی‌بو، تینا جامه‌گرمی، لعیا اعتمادی، آتنا اشتیاقی و آرین کشیشی روی صحنه خواهد رفت، از چهارم اردیبهشت در دوسلدورف آغاز شده و قرار بود پنجم اردیبهشت در هامبورگ اجرا شود که به دلیل فراهم نشدن امکانات فنی از سوی برنامه‌گذار، اعضای گروه به این نتیجه رسیدند که در صورت اجرا، ...

✔️ ادامه مطلب...

«تنبور» همچنان، حتی حالا که سال‌هاست وارد فضاي حرفه‌اي موسیقی ایرانی شده، ساز پر رمز و رازی به حساب می‌آید. همچنان می‌توان در بخش‌هایی وسیع از ایران، این ساز را نزد نوازندگانی دید که جز «موسیقی تنبور»، موسیقی دیگری نمی‌شناسند و از مقامات این ساز چون هدیه‌ای آسمانی، پاسبانی می‌کنند. اولین بار استاد «کیخسرو پورناظری» از این ساز در گونه‌ای دیگر بهره برد. او در «صدای سخن عشق» قطعاتي را در این فضا آهنگسازی کرد و «سید خلیل عالی‌نژاد» تکنوازی‌ای‌ از آن ارائه داد که تا پیش از آن سابقه نداشت. او در تنبور از مقام اصفهان -همان مقامی که سهراب پورناظری در آلبوم «کولی شبگرد باد» از آن استفاده کرده- بهره برد. «کیخسرو پورناظری» از معدود نوازندگان این ساز است که ...

✔️ ادامه مطلب...