بایگانی برچسب ها: موسیقی
جورج فردریک هندل هنرمند، مسافر و کارفرمای خستگی ناپذیر قرن هیجدهم بود او در زمان حیاتش نه تنها ترکیب کننده بی همتای موسیقی سازی آلمان با موسیقی اپرایی ایتالیا بلکه مهم ترین نماینده یک عصر در موسیقی انگلستان بود امروزه بیشتر به سبب موسیقی آب، موسیقی آتش بازی سلطنتی و مسیح معروف است، اما آثار دراماتیک او بودند که اساس فعالیت های او به شمار می رفتند و نامش را بر سر زبان ها انداخته بودند هندل در سال 1727 تبعه انگلستان شد. در همین سال چهار سرود برای تاجگذاری جورج دوم ساخت، از جمله زادوک کشیش که تاکنون در همه مراسم تاجگذاری بریتانیا اجرا شده است اپراهای جورج فریدریک هندل بسیار متاثر از سبک محبوب ایتالیایی اند، با آریا های ...
✔️ ادامه مطلب...
1 نفر 0 نفر
موسیقی پست مدرن از لحاظ سبک و وضعیت، قابل بررسی است. بهعنوان یک سبک موسیقایی، موسیقی پست مدرن شامل ویژگیهای هنر پست مدرن، یا به عبارتی، هنر بعد از مدرنیسم است. (ر.ک. مدرنیسم در هنر موسیقی شمارهی ۷۱). این سبک، از التقاط در فرم و ژانر موسیقی جانبداری میکند و اغلب ویژگیهای ژانرهای مختلف را ترکیب کرده یا از گزینش قطعات به صورت پراکنده بهره میگیرد. این موسیقی به خود-ارجاعی و طعنهآمیز بودن گرایش دارد و مرز میان هنر متعالی و باسمهای را محو میکند. دانیل آلبرایت در سال ۲۰۰۴ ویژگیهای سبک پست مدرن را در بریکلاژ، چند سبک گرایی و تصادف گزینی خلاصه کرده است. بهعنوان یک وضعیت موسیقایی، موسیقی پست مدرن، همان وضعیت موسیقی در دورهی پست مدرنیته است. در ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر
مارسل پروست، در «ستایش از موسیقی بد»، به درستی نقشی را که موسیقی خرده پا تا به امروز بازی کرده است بیان می دارد، اما من عقیده دارم که صفت «عامیانه» یا «عامه پسند» لزوماً با صفت «بد» یکی نیست... مطلب زیر متن سخنرانی پروفسور «هارتموت فلادت» آهنگساز معاصر آلمانی است که در تاریخ ۲۴ ماه مارس در «کان وی هال» لندن انجام گرفته و ایشان به ما اجازه داده اند تا ترجمه فارسی آن، قبل از انتشار مطلب به سایر زبان ها، به چاپ رسد. پروفسور فلادت استاد کرسی موسیقی شناسی دانشگاه برلین است و چند روزی را میهمان ما و دوستان دیگرش در لندن بود. او، پس از انجام سخنرانی و پایان سفر کوتاهش به لندن، به رسم تشکر ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر
ادامهی گسترش این دیدگاه باعث شد که تمایزی میان موسیقی آوانگارد غیر تجربی که به هر حال بر سنتهایی (حتا سنتهایی نوگرایانه) تکیه داشت و موسیقی تجربی مورد نظر جان کیج پیش بیاید، به این معنی که دومی کاملا خارج از هر سنت شناخته شده قرار میگرفت. خود این جریان هم نمیتوانست به سنت تبدیل شود. در این دیدگاه هر چیزی یک بار بیشتر امکان رخدادن ندارد. وقتی بتهوون سمفونی میساخت و در فرم آن تغییراتی میداد؛ میشد سبکش را تقلید کرد. نتیجه هر چه که بود جزئی از موسیقی کلاسیک به حساب میآمد. اما در موسیقی تجربی نمیشد و نمیشود قطعهی دو دقیقه و ۲۰ ثانیه سکوت به تقلید از کیج ساخت. بازتاب عملی که بر اساس چنین دیدگاهی انجام میگیرد ممکن ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 1 نفر
رست به همین دلیل است که کیج خطاب به «انجمن ملی معلمان موسیقی (آمریکا)» در ۱۹۵۷ میگوید: «قبلا، هر گاه کسی میگفت موسیقیای که من ارائه میکنم تجربی است، مخالفت میکردم.» (*) (**) اضافه کردن صفت تجربی (با این معنی) برای فرهنگی که مفهوم کار هنری را با اندیشیدن بسیار نزدیک میداند بار مثبتی نداشته است. در این دوره وقتی کیج به روند آهنگسازی خودش فکر میکرد به نظرش میرسید که کار او چندان تجربیتر از یک نقاش که پیش از کشیدن تابلوی اصلی چندین طرح میزند نیست. از نظر او همهی تجربهها مربوط به قبل از تمام شدن اثر بود. کمی تفکر بیشتر، او و دیگر کسانی را که به موضوع میاندیشیدند به این نتیجه رساند که وقتی با کاربرد ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر
موسیقی تجربی، یک واژهی فنی است، یک اصطلاح. واژهای که امروز فکر میکنیم یک نوع موسیقی را از بقیه جدا میکند یا حتا نام سبکی است از سبکهای موسیقی با تعریف دقیق و آهنگسازانی که به آن وفادارند. این قبول که واژه واژهای فنی است، اما آیا آنقدر که ما میپنداریم معنیاش واضح و روشن است؟ آیا همهی آهنگسازانی که در زیر چتر آن جمع شدهاند یک تصور مشابه از آن دارند؟ منتقدان و نظریهپردازان چطور؟ تجربهی زندگی روزمره میگوید این طور نیست. هر اصطلاحی در مدت زمان زنده بودن معانی مختلفی به خود میگیرد و از نظر کسانی که با آن سر و کار دارند مفاهیم مختلفی را تداعی میکند. دنبال کردن این معانی مختلف و درست کردن تاریخچه برای آنها ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر
منتقدان موسیقی معتقدند كه آهنگسازان دوره رمانتیك به نگرش و دریافت خاصی از موسیقی دست پیدا كرده بودند كه تا آن زمان هیچ یك از موسیقیدانها به آن حد از درك و بیان احساسات در موسیقی دست پیدا نكرده بودند. بقولی آنها به كشف كهكشانیه! حسی نایل شده بودند كه صمیمیت، غافلگیری، حالت مالیخولیایی، شعف و آرزومندی از جلوه های بارز ساخته هایشان بود. در این میان آنها توانستند آوازها و اپراهای زیادی در ستایش عشق رمانتیك پدید آورند كه اغلب بیانگر دلباختگی و غمزدگی در عشق به معنای عام بودند. چایكفسكی در باره سنفونی چهارم خود گفته : "حتی یك میزان هم از این سنفونی نبوده كه به راستی آنرا حس نكرده باشم و بازتاب درونی ترین احساسم نباشد." و ...
✔️ ادامه مطلب...
0 نفر 0 نفر
نگاهی گذرا به سه اثر مهم اسکریابین: پیانو سونات شماره ۹، اپوس ۶۸: پس از آنکه اسکریابین سونات شماره ۷ خود را «عشای سپید» خواند، سونات شماره ۹ «عشای سیاه» نام گرفت. سونات شماره ۷، اثری روشن و حتی شادمانه است، اما سونات شماره ۹، از تیره و تار ترین و غامض ترین آثار اوست. این سونات با مقدمه ای کوتاه که حرکتی پایین رونده دارد آغاز شده و پس از معرفی موتیف، مراحل بسط و گسترش را پشت سر میگذارد. بشنوید سونات شماره ۹ برای پیانو را از اسکریابین در این اثر بر فاصله نهم کوچک نامطبوع تاکید شده است. سونات با مارشی عجیب و غریب که پس از دی کرشندویی فرو می نشیند، به معرفی بخش کوچکی از مقدمه پیانو سونات شماره ...
✔️ ادامه مطلب...
1 نفر 0 نفر