آموزش موسیقی

به گفته اشتوکهاوزن «در اواسط قرن … تمایلی برای کناره گیری از بشریت شکل گرفت. انسان بار دیگر به ستاره ها چشم دوخت و به حساب کتاب های جدیدی پرداخت.» در عکس های مدرسه تابستانی موسیقی در دارمشتات (Darmstadt)، اشتوکهاوزن را در کسوت یکی از آهنگسازان جوان، لاغر، بینوا و ایده آلیست در می یابیم که عمیقا تحت تأثیر جنگ قرار گرفته است و مصمم است تا دوباره و از ابتدا، بر زبان موسیقی کار کند. این دسته آهنگسازان همگی اعتماد به نفس داشتند و در برابر آهنگسازان بزرگتر از خودشان بردبار نبوده و آن ها را سرزنش می کردند. آنها تنها دو آهنگساز بزرگتر از خودشان را از این قضیه مستثنی کردند که یکی از آنها آنتون وبرن و به خاطر ...

✔️ ادامه مطلب...

هرچند سیبلیوس یکی از بدعت گذاران تاریخ موسیقی، درزمینه ساختار سمفونی و اشعار موزون است، اما او شخصآ برای آهنگسازان کلاسیک احترام بسیاری قائل بود. Sibelius مدافع مادام العمر آثار موتزارت بود و همواره ساختار درخشان و سادگی آثار او را ستایش می کرد. با تمام اینها روش آهنگسازی او کاملا متفاوت بود، از نظر او موتزارت آهنگ را مستقیما از ذهنش می نوشت، درست مثل اینکه نت ها را به او دیکته می کردند. Sibelius ابتدا نت هایش را یادداشت می کرد و معمولا آنها را در طول تمرینات با ارکستری کامل اجرا و آزمایش می کرد. نتایج این روش او حیرت آور بود. سیبلیوس مانند واگنر با استفاده از روشهای پلی تنال با مخاطبین ارتباط برقرار می کرد ...

✔️ ادامه مطلب...

اسکرتزو قطعه دوبلی است که ساختمانش یادآور منوئه است . مثل منوئه ، این فرم سه ضربی است ، ولی با سرعتی بسیار تندتر از منوئه. اسکرتزو در اوایل قرن 19 ظاهر شد، هر چند که ایتالیایی ها از قرن 16 ، واژه اسکرتزو را برای آثاری با کاراکتر شاد و ملودیک و غیر مذهبی یا قطعات سازی به کار می بردند. اسکرتزو از بتهوون به بعد، به عنوان واژهای برای نامیدن فرم خاصی استفاده و در همین زمان سازماندهی شد و جایی که در سونات و سنفونی قبلا به منوئه اختصاص داشت به اسکرتزو داده شد. با تفاوتی که اسکرتزو به سبب کاراکتر مدرن و ریتمیکش با منوئه پیدا کرد، دیگر برای رقص مورد استفاده قرار نگرفت . شوپن اسکرتزو ...

✔️ ادامه مطلب...

در یونان باستان علم موسیقی در دسته ی با اهمیت ترین علوم در نزد دانشمندان قرار داشت.یونانیان به این علم برای اولین بار به صورت ریاضی نگاه کردند.این امر بر دانشمندان ریاضی مسلم بود که هرگز دو صدا بدون داشتن یک ارتباط با یکدیگر برای انسان لذتبخش نیست.یونانیان باستان علم موسیقی را علم بررسی صداهای ناخوشایند و خوشایند تعریف کرده اند. از جمله کسانی که به تحلیل روابط موسیقی با ریاضیات پرداخت دانشمند همه فن حریف فیثاغورس بود.اولین کشف او آن بود که اصوات موسیقی ای که فرکانس آن ها مضاربی از یکدیگر هستند همواره به صورت خوشایند شنیده می شوند. دیگر یونانیان مطالعات فیثاغورس را پیگیری کردند و متوجه شدند یکی از مهمترین نسبت های فرکانسی نسبت ۲/۱ یا همان اکتاو ...

✔️ ادامه مطلب...

در رسیتاتیف، جمله موسیقی خود را کاملا" در خدمت گفتار قرار می دهد، در آن، جمله موسیقی با ریتم در می آمیزد و بیشتر به آکسان گذاری کلمه توجه می شود تا به معنای آن.این فرم با اپرا به وجود آمد و یکی از عناصر مهم آن شمرده می شود. مثل اپرا، رسیتاتیف هم اصلش به فلورانس در پایان قرن17 باز می گردد. ضروری ترین وظیفه ای که رسیتاتیف در موسیقی آوازی داشت، در پیش زمینه قرار دادن متن شاعرانه ای بود که با پیچیدگی های نوشتار پولی فونی نامفهوم شده بود. در ابتدا، رسیتاتیف تنها با یک باس کونتینوی ساده همراهی می شد تا صدای گوینده رسیتاتیف از تن مربوط خارج نشود. آزادی زیادی برای اجرا به خواننده داده ...

✔️ ادامه مطلب...

پاسیون فرم کاملا" مشخصی نیست، این فرم گاهی به شکل موته، گاهی به شکل اوراتوریو ظاهر می گردد، در هریک از این حالتها دارای روحیه نیمه دراماتیکی است که در آن لیریسم و سبک کلیسایی تعادل می یابد.این فرم بازگوکننده دردهای مسیح بر اساس انجیلهای چهارگانه است و در هفته مقدس، اجرا می شود. از قرون وسطی رسم بر این بود که صداهای مختلف شخصیتهای مسیح، پیلات و یهودا را اجرا کنند و آواز از صدایی به صدای دیگر گذر کند. در حدود سال1600، در ایتالیا سبک رسیتاتیف در نمایشهای مقدس ظاهر شد، پاسیون تبدیل به نوعی موته شد با پرسناژهای زیاد، کانتاتی بدون ارکستر. در آلمان این فرم با آثار شوتز و سباستیانی معرفی شد، سپس تلمان، هندل و ی.س باخ ...

✔️ ادامه مطلب...

از آوازهایی است که ساختمان آن چندان مشخص نیست، آوازی است در ستایش خداوند که از پرستش خدایان بنی اسرائیل به مراسم آئینی کاتولیک وارد شده و سپس به کلیسای پروتستان راه یافته است.به نظر می رسد که سنت آمبرواز اصل آن را که عبارت از دوکر متناوب می باشد از کلیسای مشرق گرفته است. در طول چند قرن، پسوم تغییرات زیادی دیده است. پسوم، رفتار پلان شان را گریگورین پذیرفت، و سپس اولین پولی فونیست ها تحت فرم ارگانوم به کار بردند. در قرن 17، این آواز در یک صدا با همراهی ساز، زیاد خوانده می شد. و فرم فرانسه از آن آوازی بسیار متداول ساخت. در قرن 17، گودمیل و کلود لوژان آن را برای چهار صدا به ...

✔️ ادامه مطلب...

یا دیور تیمنتو نوعی سوئیت سازی است ولی با فرمی آزادتر؛ قطعات مختلف آن لازم نیست که حتما به ساختمان مشخصی پرداخته شود. از طرف دیگر، در اصل، این قطعات برای گروه سازهای سولیست نوشته می شود تا یک ارکستر . این فرم در حدود نیمه قرن 18 پیدا شد و جای سوئیت را- که از آن ناشی شده بود- گرفت. این فرم با مشخصه بسیار ساده ای، از سونات کلاسیک، هم دوره خود، مجزا می شود . علیرغم تعداد زیاد موومان ها، هر یک از آن ها دارای ابعادی کوچک و دارای کاراکتری الهام گرفته از رقص می باشند. دیور تیسمان در دوران سلیقه فاخر بسیار مورد توجه بود. این فرم برای سازهای بادی، برای بادی و زهی، برای ...

✔️ ادامه مطلب...