آیین بزرگداشت «هابیل علی‌اف» – نوازندهي برجسته جمهوری آذربایجان-، شامگاه سه شنبه ۲۱ مهرماه با حضورکمانچه نوازان برجسته ایران و آذربایجان ، سفیر جمهوری آذربایجان در تهران ، علی مرادخانی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمعی از اهالی موسیقی، در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
پخش نماهنگی از اجراهای خاطره‌انگیزِ اين نوازندهي كمانچه، بخشي از اين مراسم بود، همچنين «سید عباس سجادی» -مدیرعامل بنیاد آفرینش های هنری نیاوران- درباره‌ي «هابيل علي‌اف» گفت: «۱۵ سال پیش که به آذربایجان سفر کردم، استاد علی‌اف را ملاقات کردم و از دیدارشان بسیار خوشحال شدم. ایشان یکی از شاخص‌ترین هنرمندانی بودند که به ایران آمدند و اجراهای فوق العاده‌ای در کشور ما داشتند.»
«علی مرادخانی» – معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی- دومین سخنران این مراسم بود که ابتد ا درگذشت این هنرمند را به خانواده و دوستدانش تسلیت گفت و در ادامه اظهار داشت: «موسیقی حد و مرزی نمی‌شناسد و اهالی موسیقی در هرجای دنیا و با هر ملیتی با هم همدل و یک صدا هستند.» او ضمن ابراز خوشحالی از همکاری این هنرمند فقید با هنرمندان ایرانی از جمله محمدرضا شجریان و علیرضا افتخاری و اجرای‌های خوب او عنوان کرد: «هابیل علی اف برای احیای هنر و فرهنگ در جهان قدم های بزرگی برداشت و امیدوارم روحش غریق رحمت الهی باشد.»
پس از صحبت‌های «مرادخانی» خانم «پروفسور زمرد» استاد آکادمی ملی موسیقی آذربايجان روی سن آمد و با زبان آذری گفت: «علی اف جایگاه ویژه‌ای نه تنها در آذربایجان که در ایران و جهان دارد و اثار ارزشمند آن بی تکرار است. هنرمند تاریخ تولد دارد اما تاریخ مرگ ندارد.
استاد آکادمی ملی موسیقی آذرباجیان همچنین از برگزارکنندگان این مراسم و هنرمندانی که یاد علی اف را در ایران گرامی داشتند قدردانی کرد.
«جوان‌شیر علی‌اف» -سفیر جمهوری آذربایجان- در تهران دیگر سخنران این مراسم بود که ابتدا از برگزارکنندگان این برنامه قدردانی کرد و سپس با اشاره به اشتراکات فرهنگی دو کشور ایران و آذربایجان بر ضرورت گسترش همکاری های دوجانبه در این حوزه تاکید كرد. سفیر جمهوری آذربایجان همچنین «هابیل علی‌اف» را هنرمندی نامدار و ماندگار در تاریخ جمهوری آذربایجان دانست که با هنر بی بدیلش توانسته بود از مرزها عبور کند و بسیاری از دوستداران موسیقی در کشورهای مختلف جهان تحت تاثیر آثار این هنرمند قرار داشتند. در ادامه برنامه نوازندگان برجسته ای از جمهوری آذربایجان و مناطق مختلف ایران که به دعوت بنیاد آفرینش های هنری نیاوران جهت حضور در این مراسم دعوت شده بودند به کمانچه نوازی پرداختند. ﺍﻟﺸﻦ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺍﻑ ﺍﺯ ﺑﺎﮐﻮ،ﺍﻣﯿﺮ ﺭﺍﺳﺘﺒﺪ ﺍﺯ تبریز،ﻓﺮﺝ ﻋﻠﯿﭙﻮﺭ ﺍﺯ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ، حاجی ﮔﻠﺪﯼ ﺑﺮﺯﯾﻦ از ﺑﻨﺪﺭ ﺗﺮﮐﻤﻦ، ﺧﺪﺍﺩﺍﺩ ﺷَﮑِﻞ زهی نصب ﺍﺯ ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎﻥ،ﺧﻠﯿﻞ ﯾﻮﺳﻔﯽ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺷﻤﺎﻟﯽ و ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺤﻤﺪﯼ ﺍﺯ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ قطعاتی را به یاد این هنرمند فقید نواختند و ودود موذن زاده با خواندن قطعاتی نوازندگان را همراهی کرد.
در بخش دیگری از این برنامه قطعاتی از یک اجرای قدیمی و مشترک محمدرضا شجریان و هابیل علی اف به نمایش در آمد که مورد استقبال حاضرین قرار گرفت. پس از نمایش این ویدئو علی امیر علی اف نوه زنده یاد هابیل علی اف به نمایندگی از سوی خانواده علی اف لوح‌های تقدیری را به رسم قدردانی و دوستی به علی مرادخانی و محمدرضا شجریان تقدیم کرد و همچنین هدایایی از سوی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و محمدرضا شجریان توسط علی مرادخانی و آوا مشکاتیان به خانواده علی اف تقدیم گردید.
در ادامه علی اکبر شکارچی که با همکاری بنیاد آفرینش های هنری نیاوران تلاش زیادی برای برگزاری این برنامه صورت داد ضمن قدردانی از همه عواملی که در برگزاری این مراسم سهیم بودند گفت:هیچ چیز جز موسیقی نمی‌تواند یک انسان غمگین را به تعادل روحی برساند وکسانی که از مرگ عزیزانشان غمگین و اندوهگین هستند می‌توانند با گوش دادن به موسیقی به آرامش برسند. هابیل علی اف گرچه بی‌کلام می‌نواخت اما هزاران حرف و سخن در آهنگ‌هایش نهفته بود و این را بدانید که موسیقی آذربایجان شهرتش را مدیون هابیل علی اف است.هابیل عاشق موسیقی ایران بود و عاشق این سرزمین بود . .امیدورام برگزاری چنین برنام هایی به ایجاد صلح و دوستی در جهان کمک مضاعفی کند و همدلی کمانچه نوازان ایران و جهان را موجب شود.»
شکارچی در ادامه توضیحاتی در ارتباط با موسیقی خودش ارائه داد و گفت: «این موسیقی از پرده های عراق به صورت اعلام شروع میشود اعلام آوایی برای امداد طلبی و خبر رسانی است .نظیر آن مانند آهنگ سحری است که وقتی در لرستان با سرنا و دهل نواخته می شود هر کس بشنود خبر مرگی را متوجه می شود . قسمت دوم در پرده جامه دران نام با مسمایی است برای جامه دریدن در سوگ. بعد یک لالایی برای هابیل علی اف خواهم خواند. این لالایی در فرهنگ ایلات قشقایی همان نوایی است که در هنگام مرگ زنان در سوگ عزیزانشان ابیات سوگ را با ملودی خاصی می خوانند و ترجیع بند آن لالایی است که بگونه ای با احساس آن را می خوانند، گویی مادر برای خواباندن فرزند عزیزش لالایی می خواند.»
اصغر فردی شاعرو همراه همیشگی شهریار شعر ایران نیز در سخنانی با ذکر این مطلب که موسیقی ایران و آذربایجان در هیچ کجای جهان مانند ندارد خاطر نشان کرد: «ایران امروز قلمروی فرهنگی بزرگی است .مردان و زنان این سرزمین فهم و دریافت خود را بر گوشه گوشه موسیقی این سرزمین مهر زده اند. زنده یاد هابیل یکی از زیبایی های گنج نامه و نسخه داران راز آلود موسیقی ایران بود که در میان اقوام باستانی تاریخی ایران در هر بخشی به اسمی خوانده می شدند که این اسم حکایت از تقدسی داشت . هابیل یکی از موسیقی دانانی بود که از رنج درد انسان ها می گفت و این راز ماندگاری اوست .»
چهرهایی ازجمله حسن ناهید، دکتر داریوش طلایی عبدالحسین مختاباد ، حسام الدین سراج، بیژن بیژنی، سینا جهان آبادی سید مجتبی حسینی – مشاور وزارت فرهنگ و ارشادی اسلامی-، علی ترابی مدیر عامل انجمن موسیقی، حسن ناهید، آرش کامور، حسین پرنیا، مهدی فلاح ، ساحر حبیبی و نمایندگانی از کشور آذربایجان در این مراسم حضور داشتند.
