برخی خانواده های امروز به تاثیر مثبت موسیقی بر رشد ذهنی کودک خود اعتقاد دارند و سعی می کنند تا فرزند خود را از همان دوران خردسالی به فراگیری موسیقی تشویق کنند…
اما همین خانواده ها پرسش هایی نیز در مورد آموزش موسیقی به فرزند خود دارند که معمولا این پرسش ها، پرسش مشترک تمام خانواده هاست.
۱. پرسش رایج خانواده ها در آموزش موسیقی به فرزندان این است که چه سنی برای این کار مناسب تر است؟
۵ سالگی سنی است که معمولا کودکان می توانند نت را فرا بگیرند و نواختن یک ساز را آغاز کنند اما با این حال در سنین پایین تر نیز می توان موسیقی را در قالب بازی های کودکانه و با کمک گرفتن از وسایل کمک آموزشی به کودک ارائه کرد که این شیوه در حال حاضر در بسیاری از مراکز پیش دبستانی کشور نیز متداول است بنابراین اگر خانواده ها تمایل دارند تا فرزند آنها به صورت جدی موسیقی را دنبال کند، بهتر است این کار از حدود سن ۵ سالگی فرزندشان با ارف و موسیقی کودکان انجام دهند.
۲. بهتر است چه سازی را باید برای فرزند خود انتخاب کنیم؟
پس از اتمام دوره ارف والدین می توانند با توجه به علاقه کودک و ویژگی های شخصیتی و خصوصیات روان شناختی او ساز مناسبی را برای آموزش جدی تر موسیقی فرزندشان انتخاب کنند. ویژگی های شخصیتی در علاقه و پیگیری کودک نقش بسزایی دارد. بررسی ها نشان داده که کودکان پر هیجان نسبت به سازهای کوبه ای مثل طبل یا درام تمایل بیشتری دارند زیرا به این وسیله می توانند هیجان خود را بهتر تخلیه کنند. از سوی دیگر سازهایی مثل پیانو، فلوت و ویولن که خصوصیت آرامش بخشی دارند، می توانند به ایجاد احساس آرامش در کودکان کمک کنند.
۳. عده ای همواره این پرسش را مطرح می کنند که با بی انگیزگی کودک خود نسبت به تمرین های موسیقی چه کنیم؟
مساله ای که در مورد آموزش موسیقی به کودکان اهمیت دارد، تمرین کودکان است. کلاس های آموزش موسیقی معمولا به صورت یک جلسه یا دو جلسه ۳۰ تا ۴۵ دقیقه ای در هفته در آموزشگاه ها برگزار می شود و کودک باید آموخته های خود را در این جلسه ها در طول هفته در منزل تمرین کند. در بسیاری از موارد کودک از سوی خانواده ها وادار می شود که در منزل به تمرین موسیقی بپردازد در حالی که خود کودک در آن لحظه و آن ساعت تمایلی به انجام این کار ندارد. این مساله باعث افت کیفیت کار کودک در زمینه آموزش موسیقی می شود و حتی ممکن است به دلزدگی او از آموزش موسیقی بینجامد. وقتی کودک تمایلی به انجام تمرین های هفتگی موسیقی خود ندارد، والدین می توانند تمرین او را متوقف کنند تا زمانی که او خود با میل و رغبت برای این کار اقدام کند. اگر می خواهیم که کودک ما موسیقی را فرا بگیرد در واقع قرار است مهارتی به مهارت های فردی کودک بیفزاییم که هریک از این مهارت ها می تواند اعتمادبه نفس کودک ما را افزایش دهد و اگر بخواهیم این آموزش را با اجبار فرا روی کودک قرار دهیم، نه تنها اثر مطلوبی نخواهد داشت حتی ممکن است نتیجه عکس نیز به همراه داشته باشد. هنرها و مهارت هایی مانند موسیقی یا نقاشی برای کودک یک ضرورت محسوب نمی شوند و میل کودک به فراگیری آنها باید حتما در نظر گرفته شود.
۴. پرسش دیگری که بسیاری از خانواده ها مطرح می کنند این است که کودکی را که در محیط اطراف و خانواده خود کمتر در حال و هوای موسیقی بوده، چطور می توان به این هنر علاقه مند کرد؟
حقیقت این است که در برخی از خانواده ها زمینه مساعد ژنتیکی برای آموزش موسیقی وجود دارد و طبیعتا این موضوع کار والدین را در آموزش موسیقی به فرزند ساده تر می کند اما نباید گمان کنیم که کودکان دیگر به هیچ وجه استعداد فراگیری موسیقی ندارند بلکه می توان این کودکان را نیز با ایجاد انگیزه کافی به موسیقی علاقه مند کرد. حضور در کنسرت های موسیقی کودکان که از سوی آموزشگاه های مختلف موسیقی در طول سال برگزار می شود می تواند نقش مهمی در این زمینه ایفا کند. وقتی فرزند ما کودکان هم سن و سال خود را در حال اجرای موسیقی می بیند، به این کار علاقه مند می شود این توانایی را در خود شوفا کند. همچنین والدین می توانند فرزند خود را به صورت آزمایشی در کلاس های آموزش ارف در مهدهای کودک شرکت دهند و طی ۵ یا ۶ جلسه اول و نه فقط با استناد به حضور یک جلسه ای علاقه مندی و تمایل او را به آموختن موسیقی بسنجند. به غیر از این موارد، قرار گرفتن کودک در محیطی که نوای موسیقی در آن جریان دارد نیز می تواند به علاقه مندی او به موسیقی کمک کند. پخش موسیقی های دلنشین از سازهای مختلف در خانه می تواند کودک را به موسیقی علاقه مند کند و او را با این موضوع پیوند دهد.
